Κιθάρα Flamenco

Το Φλαμένκο (ισπ. Flamenco) είναι ισπανικός όρος και αφορά ένα είδος μουσικής και χορού που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τον 19ο αιώνα.
Το φλαμένκο προήλθε αρχικά από την περιφέρεια της Ανδαλουσίας και στην συνέχεια εξελίχθηκε σε χαρακτηριστικό κομμάτι του πολιτισμού ολόκληρης της Ισπανίας.
 
Βασικά στοιχεία του φλαμένκο το τραγούδι (cante), ο χορός (baile) και το παίξιμο της κιθάρας φλαμένκο (toque).
To τραγούδι φλαμένκο περιέχει μελαγχολικά τραγούδια με θέμα τον θάνατο, τα ανθρώπινα βάσανα, τη λύπη, την απόγνωση και το θρησκευτικό αίσθημα και ο καλλιτέχνης αυτοσχεδιάζοντας ουσιαστικά τραγουδάει από την ψυχή του.
Ο χορός φλαμένκο είναι ιδιαίτερα εκφραστικός για τον χορευτή και είναι χαρακτηριστικός για τις κινήσεις των χεριών και το ρυθμικό χτύπο των ποδιών.
Δε βασίζεται σε χορογραφία αλλά στον αυτοσχεδιασμό βάσει του ρυθμού (palo) και συχνά χρησιμοποιούνται καστανιέτες ή βεντάλιες.

Η κιθάρα φλαμένκο και η όμοια της σχεδόν κλασσική κιθάρα αποτελούν απόγονους του λαούτου. Πρώτες κιθάρες πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν στη Ισπανία τον 18ο αιώνα.
Η  παραδοσιακή κιθάρα φλαμένκο είναι φτιαγμένη από ξύλο κυπαρισσιού και ερυθρελάτης, είναι πιο ελαφριά σε βάρος και πιο μικρή σε μέγεθος από την κλασσική κιθάρα  κάτι που προκαλεί πιο οξύ ήχο.
Επίσης υπάρχουν διαφορετικές τεχνικές παιξίματος και πρόσθετα μουσικά εξαρτήματα.

Για να εισαχθεί μαθητής στην κιθάρα  φλαμένκο πρέπει να έχουν προηγηθεί 4-5 χρόνια σπουδής στην κλασσική κιθάρα και ο δάσκαλος πρέπει να είναι γνώστης της τεχνική της.
Η φοίτησή της μπορεί να γίνεται παράλληλα με την κλασσική κιθάρα.

Διάσημοι κιθαρίστες του φλαμένκο είναι ο Carlos Montoya, o Paco de Lucia, o Paco Peña , o Armik, o Carlos el Canario, o Tomatino, o Sabicas, o Antonio Negro.